Jezus Christus heeft aan het kruis, naast al onze zonden ook alle ziektes gedragen.
Wil je graag op deze stelling reageren, maar kan dit niet door alleen een antwoord te geven? Dan kan je een berichtje achterlaten bij de post 'Stelling week 40'
Jarik Spoelman

Donderdag,
22 mei 2008

Jarik Spoelman

Jezus kwam om voor ons een relatie met God mogelijk te maken. Nu, hier op aarde, maar ook vooral na ons overlijden en op het moment dat Hij wederkomt om te oordelen. Dat deze relatie is als die van een vader met een kind, blijkt uit heel veel verschillende stukken van het Nieuwe Testament.

Als je in het NT zoekt op het woordje ‘vader’ krijg je honderden hits, waarvan zeker het grootste deel op Vader slaat. De naam van God die Jezus ons bekend maakte. Heel het NT is er van doorspekt dat God nu onze Vader is! Wij zijn dus kinderen van de God de Vader. En Hij vraagt van ons de gezindheid van een kind:

simpel, nederig, vol vertrouwen, overgave, afhankelijk, ontvankelijk, eerlijk, puur, intiem en zelfs: één die Papa tegen Hem zegt!

Dit lijkt voor de handliggend. Verlijk het echter maar eens met de houding die wij vaak hebben:

Trots, kritisch, twijfelend, niet afhankelijk willen zijn, moeilijk en ingewikkeld met allerlei theologische discussies doen, koppig, weglopen, ons niet aan schijnbare onzekerheid willen blootstellen, etc.

De laatste tijd worstel ook ik hiermee. Allerlei lastige vragen en twijfels speelden door mijn hoofd, over de absolute waarheid van het christendom en radicaal zijn t/m teleurstelling en afknappen op mijn falende pogingen gehoorzaam te zijn aan God. Ik was hard op weg een onderzoeker of adviseur van God in plaats van Zijn kind te worden!

Gisteravond werd ik hier bij stilgezet. Nu wil ik mijn best gaan doen dit in praktijk te brengen.

Met dat we tot geloof gekomen zijn, zijn we kinderen van God. Dat is onze positie. Laten we er dan ook naar streven dat in de praktijk te brengen!
Psalm 131
HEER, niet trots is mijn hart,
niet hoogmoedig mijn blik,
ik zoek niet wat te groot is
voor mij en te hoog gegrepen.
 
Nee, ik ben stil geworden,
ik heb mijn ziel tot rust gebracht.
Als een kind op de arm van zijn moeder,
als een kind is mijn ziel in mij.
 
Israël, hoop op de HEER,
van nu tot in eeuwigheid.
 
Zegen, Jarik
tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'christenen':

Reacties (20)

Reactie van Ruben

Amen!

donderdag, 22 mei 2008 - 20:47
Reactie van Rudy Kinds

Hoi Jarik,

Wil je kind van God zijn? Volg dan het eniggeboren kind van God, onze grote broer Jezus Christus. Volg Hem in zijn Kruisweg na, met vallen en opstaan. En als je valt, laat je dan overeind helpen door de Simon van Cyrenes en de Veronika's van deze wereld. Maar wordt niet moedeloos en blijf daarom niet in het stof liggen, je zou dan geen knip voor een pakje boter waard zijn in de ogen van Onze Vader: je wilt de Kruisweg die Hij voor jou uitgestippelt heeft naar Hem toe dan niet verder aflopen.

Laat je op je Kruisweg óók en vooral helpen door de heilige Maagd Maria, de moeder van Jezus. Tijdens Zijn kruisweg naar Golgotha was de blik van Zijn bedroefde moeder voldoende om de moed te hervatten om tot het einde door te blijven gaan. Maria heeft Jezus nooit in de steek gelaten, daarom heeft Jezus haar als moeder via Johannes aan de wereld gegeven voordat Hij de geest gaf. Als je haar toelaat, blijft Maria ook aan jouw zijde, Jarik. Zij is ook jouw hemelse moeder die jou op de weg naar haar Zoon niet in de steek laat.........

Groetjes!!

donderdag, 22 mei 2008 - 23:02
Reactie van Thijs

Interessantie reactie Rudy. Ik kan me er alleen niet in vinden.

Wat is de meerwaarde van;

''Laat je op je Kruisweg óók en vooral helpen door de heilige Maagd Maria, de moeder van Jezus.'' (Citaat Rudy Kinds)

Graag een bijbels onderbouwd antwoord.

donderdag, 22 mei 2008 - 23:49
Reactie van Jarik

Hey Rudy,

Tof dat je me wilt bemoedigen!
Echter, in die 15 zinnen van je, doe je mi een aantal merkwaardige uitspraken.
Thijs viste er al een uit. Ik heb zo mijn vragen bij Veronika (wat doet een tv-zender daar ;)) en verder denk ik dat er veel christenen zijn die wel eens moedeloos worden. God is er echter niet de persoon naar hen in het stof te laten liggen! Hij trekt ze eruit en helpt ze verder! In onze zwakheid is Hij sterk!

Zegen, Jarik

vrijdag, 23 mei 2008 - 09:42
Reactie van Ruben

Hoi Rudy Kinds,

Ik hoop dat je dit leest. Ik heb wat vragen aan je. Ben wel geinteresseerd!

1. Wat bedoel je met Jezus volgen in Zijn kruisweg? Hij liep naar Golgotha met een doel (dat is nu volbracht). Waar lopen wij dan heen? En met welk doel?
2. Simon van Cyrene herinner ik me uit de Bijbel. Wie is Veronika?
3. Waarom geloof je dat we pas meer dan 'een knip voor een pakje boter' (leuk! nooit van gehoord) waard zijn voor de Vader wanneer we die weg lopen?
4. Ik geef Maria totaal geen eer. Misschien doe ik hierin iets verkeerd. Het is wellicht een afgezaagde discussie over Maria tussen protestanten en katholieken. Wil daar niet in vallen hoor. Heb liever dat we één zijn in liefde! Toch kort het vraagje, omdat ik schrik als ik jouw woorden over haar lees. Ik geloof dat ik door de wil van God te doen 'zijn broer, zuster en moeder' ben (Mar 3 : 35). En ik vind de woorden van Maria in Kana wel heel treffend: 'Doe maar wat Hij jullie zegt, wat het ook is' (Joh 2 : 5). Hoe denk jij over die teksten?

Ben benieuwd. Hoop wat van je te leren:)

Met broederliefde,

Ruben

vrijdag, 23 mei 2008 - 09:47
Reactie van Rudy Kinds

Een kort antwoord kan zijn: lees de vier evangeliën en zie waar Maria - en dan de moeder van Jezus, niet de andere Maria's - zich manifesteert.

Specifiek wil ik je verwijzen naar het Magnificat in Lucas 2. Maria heeft als jong meisje al een zeer grondige kennis gehad van de Joodse traditie. Zij heeft zo een intens leven geleid van gebed en boete dat God haar al op haar 14e (!) uitgekozen heeft om Moeder van Zijn Zoon te worden. Na de geboorte van Jezus zien we Simeon - Maria kende hem al haar hele leven, evenals de profetes Hannah die haar meesteres is geweest - in de tempel spreken dat haar hart met een zwaard doorboord zal worden. Uiteindelijk is Maria haar ziel - symbolisch gezien - met 7 zwaarden doorstoken: de 7 smarten. De bekendste is de Piéta (vergelijk het werk van Michaelangelo in de patriarchale basiliek St Petrus te Rome): het moment dat Maria het lichaam van haar levenloze Zoon in handen krijgt en het verzorgd opdat het lichaam van Jezus in het graf gelegd kan worden.

Maar ook in haar jonge leven heeft Maria zo veel van God gehouden dat ze haar hele leven door God op de kop heeft laten zetten. Het beging al in de tempel: ze krijgt de genade om Jezus - haar vlees en bloed - op te voeden, maar ze kán en mág Hem niet exclusief voor zichzelf houden. God regeert Jezus' leven. Ook de vlucht naar Egypte heeft nooit in haar bedoeling gelegen. 4 jaar lang was zij alleen met haar verloofde St Joseph en het zo van liefdevolle en moederlijke zorgen afhankelijke Jezus verstoken van al haar familie en vrienden. Maria heeft omwille van haar Zoon de pijn moeten doorstaan dat vele jonge moeders met haar hun kinderen omwille van Jezus vermoord hebben zien worden. Alsof dat niet genoeg was, heeft Maria ook haar Zoon vermoord zien worden, maar ze heeft Hem niet in de steek gelaten.

Zij wéét dus wat het is om door de wereld verlaten te moeten zijn omwille van Jezus. Zij wil ons hiermee troosten en bmoedigen opdat wij onze eigen kruisweg parallel aan die van Jezus weten te volbrengen.

En toch weten we van de bruiloft te Kana dat Jezus weldegelijk naar zijn moeder luistert: Hij verandert de 6 kannen water in de beste wijn die de wijnmeesters ooit hebben geproefd. Wij mogen zijn als de wijnmeesters door te luisteren naar de opdracht die Maria ons geeft.

Ook weten we dat Jezus, nadat Hij 3 dagen door zijn ouders gezocht is en tussen de schriftleraren in de tempel van Jeruzalem op 12 jarige leeftijd terug gevonden wordt, met zijn ouders mee naar Nazareth is terug gekeerd en hen gehoorzaam is geweest. Hij ......... de Zoon van God die volgens de Wet de volwassen leeftijd bereikt heeft (12 jaar) ............. gehoorzaam aan zijn ouders Joseph en Maria ............... gewone godvruchtige mensen gelijk wij allen ..........

Vertel mij dan wat ons in Godsnaam tegenhoudt om niet net als Jezus óók gehoorzaam te zijn aan zijn lieve en zorgzame moeder Maria, de door God uitverkoren dienstmaagd des Heren? Zij die wéét wat God wil met de wereld? ZIj die onze voorspreekster is bij haar Zoon? Zij die door Jezus hangend aan het kruis, aan ons gegeven is als Moeder? Zij die de Vrouwe van alle Volkeren is (vgl haar verschijningen te Amsterdam in de periode 1945 - 1959)?

Groetjes!!

vrijdag, 23 mei 2008 - 09:53
Reactie van Reint

Ongelooflijk Rudy wat krijgt Maria toch veel eer bij jou...je geeft haar meer eer dan welk persoon ook in de bijbel.. Waar Peterus, Paulus, Jakobus, etc. het constant over Jezus hebben, heb jij het constant over haar.. Een maagd, waar Jezus uit voort is gekomen en een aardse moeder mocht zijn voor Jezus als mens, wordt door jou verheven toch een heilige vrouw tot wie wij nu nog steeds kunnen bidden, leiding vragen en bedanken...Ongelooflijk, werkelijk.

dinsdag, 27 mei 2008 - 00:00
Reactie van Rudy Kinds

Beste Reint, snap jij dan niet dat de twaalf apostelen zonder het "mij geschiede naar Uw Woord" - het feitelijke ja woord van Maria aan de Heilige Geest opdat de Heilige Geest haar kon overschaduwen - van Maria ÃŒberhaupt nooit de mogelijkheid hadden gehad om naar Jezus te kunnen wijzen? Is het dan zo moeilijk in te zien dat deze discussie die wij voeren nooit mogelijk was geweest zonder haar woorden die Maria in groot geloof heeft uitgesproken? Zie je dan niet in dat Maria als moeder van Jezus - en dus als moeder van God - juist naar haar Ware goddelijke Zoon wijst en niet naar een door een subject gefabriceerde Jezus?

Daarom is Maria ook de koningin der heiligen. Nog vóór de apostelen en martelaren; vóór de heilige herders en mannen en heilige maagden en heilige vrouwen. Samen wijzen al deze heiligen naar de Ware God - de Heilige drieëenheid - die Zijn werkzaamheid ten volle in hen en in het bijzonder in Maria gemanifesteerd heeft. Het geen eer brengen aan Maria staat gelijk aan dwars tegen God ingaan die het geloof van Maria vereerd heeft door in haar lichaam zijn Woord te laten incarneren. Wie zijn wij mensen door eigenhandig en in het volle bewustzijn te beslissen dat we niet doen dat wat God ons voorgedaan heeft?

Wat we niet zijn op deze manier weet ik wel: kinderen van God.

Groetjes!!

dinsdag, 27 mei 2008 - 22:35
Reactie van Reint

Ha Rudy, ik zie het zo: God (drie-eenheid) - Mens. Niet God (drieeenheid) - Maria/Apostelen - mens. Got it? Groet, Reint

vrijdag, 30 mei 2008 - 23:20
Reactie van Rudy Kinds

Nee Reint, I do not get it on your way.

Jij geeft mij de indruk dat jij op de een of andere manier niet leest dat ik met Maria, de apostelen en de heiligen samen naar de Heilige Drieëenheid wijs.

Ergo, het is dus niet "God - mens", maar: "God - mensheid (= álle mensen) door tijd en ruimte heen." Al deze mensen vormen samen in het geloof een eenheid. De Waarheid van Jezus Christus is ook Een die "subsistit in" in de Ene Heilige Katholieke Apostolische Kerk. Iedere individu die met zijn geloofsbelijdenis niet in eenheid is met de geloofsbelijdenis uitgesproken door de apsotelen en Maria en alle andere mensen die deze geloofsbelijdenis uitgesproken hebben door de eeuwen heen, leeft niet in eenheid maar in verdeeldheid met de Kerk en pleegt door deze verdeeldheid een schisma. Deze persoon leeft dus ook niet volledig maar - en ik mag hopen - slechts deels in eenheid met Christus. Die eenheid uit zich in de drie vincula van de Kerk: één geloofsbelijdenis, één beleving van de sacramenten en éénheid met het primaatschap in apospolische successie van de Kerk van Rome. Iedere gemeenschap van gelovigen die niet binnen deze drie vincula leeft, is dus geen Kerk in eigenlijke zin, maar een kerkgemeenschap waar weldegelijk sporen van de Waarheid en de werken van de Heilige Geest te vinden zijn, zij het zeer fragmentarisch.

Bovendien heb jij in deze discussie als eerste de apostelen genoemd die naar Jezus wijzen om vervolgens dit contradictief weer tegen te spreken.

Groetjes!!

zaterdag, 7 juni 2008 - 14:12
Reactie van Reint

Je hele verhaal zegt mij niets, heel mooi taalgebruik, maar voor de rest neit....alleen: "dat ik met Maria, de apostelen en de heiligen" vind ik ok. Als jij het zo bedoelt dat jij als mens op één lijn staat als de apostelen en maria vind ik dat mooi, dat je samen met hen wijst naar Jezus. Maar dat bedoel jij volgens mij niet. Jij wijs net als Maria naar Jezus, maar verheerlijkt haar tegelijker tijd.. Dat klopt naar mijn mening niet!

maandag, 9 juni 2008 - 15:58
Reactie van Rudy Kinds

Nee, Reint, ik verheerlijk haar niet. Dat heeft God met haar overlijden al gedaan. Maria is namelijk de eerste mens ná haar goddelijke Zoon Jezus die met een verheerlijkt lichaam in de Hemel aanwezig is. Ik probeer haar de eer te brengen die God haar met haar uitverkiezing ook gebracht heeft. Omdat God haar er gebracht heeft door haar moeder van Zijn Zoon te laten worden, is het voor ons mensen op aarde óók zeeg goed om haar de eer te brengen die haar als moeder toekomt (cf Joh 19, 26b. 27b: Vrouw zie daar uw zoon, (...) zie daar uw moeder).

Voordat je gaat verwerpen dat Maria een verheerlijkt lichaam heeft: zij heeft zich in de geschiedenis meermaals daadwerkelijk in de wereld laten zien. Een aantal plaatsen die na grondig onderzoek erkend en tevens bekend zijn: Guadalupe (Mexico, 16e eeuw), Parijs (1830), La Salette (Frankrijk 1846), Lourdes (Frankrijk, 1858), Fatima (Portugal, 1917), Banneux en Bauraign (België periode 1930 - 1935) en het proces voor de kerkelijke erkenning van de Mariaverschijningen te Amsterdam (periode maart 1945 - 1959) loopt nog. Een aantal van deze en andere hier niet genoemde verschijningen zijn zelfs door civiele autoriteiten met atheïstische grondslag erkend en gewaar geworden.

Dat jij mijn vorige post niet begrijpt, is logisch. De geloofsact is niet een subjectivistische act. Iedere geloofs houding die start vanuit de eerste plaats de mens en dan pas God zoekt voor zover jij God vanuit menselijk empirisch óf rationeel opzicht kunt kennen, is niet de goede houding. Dit is dus de houding van onder andere Luther die God alleen maar vanuit zichzelf (de persoonlijk ik van Luther) wilt kennen en dat samenvat in zijn beroemde uitspraak: credo, ergo justificatus (ik geloof, dus ik ben gerechtvaadigd) én Calvijn die God wilt kennen vanuit een theologisch determinsme: de voorbestemmingsleer als Wil van God. Bijde leren zijn dwaalleren.

God in zijn volle Zijn willen kennen vanuit de basistraditie van Luther en Calvijn, is dus niet de juiste manier. Zij zijn ook de eersten geweest die de Mariaverering, de sacramenten, het kerkelijk Leergezag en de apostolische successie verworpen hebben en daarmee de na hun komende generaties van het Volk van God enorme schade hebben toegebracht. Immers uit MatheÃŒs 5, 17-48 leren we door de woorden van Jezus heen hoe God zich laat kennen en hoe wij Hem kunnen kennen. En ook MatheÃŒs 7 15-23 leert dat we de wil van de Vader moeten doen en dus niet de wil waarvan wij denken dat het die van de Vader is. God is dus enkel te kennen zoals Hij zich laat kennen.

Resumé: dat JIJ vindt dat mijn Maria verering niet juist is, betekent dus niet dat de Mariaverering ook daadwerkelijk verkeerd is. Door haar te vereren, leren we de werkelijke Jezus in Zijn Goddelijk Hart kennen. Zo kunnen wij daadwerkelijk broeders en zusters van Jezus en dus kinderen van God worden. Zo kunnen wij net als de apostel Johannes óók kinderen van Maria worden en in tijden van nood onze toevlucht tot haar nemen!

Groetjes!!

dinsdag, 10 juni 2008 - 19:39
Reactie van Reint

Thnaks Rudy voor je uitleg. Maar zoals je waarschijnlijk wel had verwacht kan ik me niet conformeren met jouw visie en sta ik hier soms recht tegenover.

Op het einde van jouw reactie geef jij aan dat het vereren van Maria juist is.. Daar ging het mij om. Jezus is heel stellig in zijn woorden. Ik vereer geen andere god, noch mens dan mijn God, de God van de bijbel en Zijn Zoon. De verschijningen van Maria laat ik voor wat ze zijn. Persoonlijk heb ik niets aan haar verschijning. Ik hecht enkel waarde aan de openbaring van Jezus zelf in de levens van Zijn kinderen. Of dit nu door Hemzelf of een boodschapper (engel) is.

Jouw aangehaalde teksten zijn mooi...maar ik wacht nog steeds op jouw tekst waarin staat dat ik Jezus eer geef door Zijn aardse moeder te vereren. Tevens distancieer ik mij ten volle van jouw oordeel over Luther en Clavijn. In mijn ogen verkondigeden zij geen dwaalleer, maar hebben ze er mede voor gezorgt dat wij direct God de eer geven en Hem vereren in plaats ons eerst te wenden tot religieuze instanties, relieken en verhoogde personen...

woensdag, 11 juni 2008 - 00:05
Reactie van Rudy Kinds

Een tekst waar Jezus duidelijk is over de rol van zijn moeder Maria kun je vinden in matheÃŒs 12, 46-50

En toch, beste Reint, heeft het feit dat ik jou dit stuk evangelie aanwijs niet veel zin. Dat heeft te maken dat wij beiden niet op de zelfde manier communiceren.

JIJ spreekt dat in JOUW ogen Luther en Calvijn de mensen dichter bij God gebracht hebben en dat het MIJN oordeel is dat zij dat niet doen. Dan vraag ik van jou onderbouwing van jouw visie en vraag ik ook met welke van God gegeven authoriteit jij jouw visie bekrachtigd.

Met een grondige studie van de metafysica en de scholastische wijsgerige kenleer afgezet tegen de verdere historische ontwikkelingen binnen de wijsgerige kenleer, blijkt dat beide heren al onder een behoorlijke invloed stonden van de pré-empiristen Duns Scotes en Franscis Bacon. Ook zijn staan zij onder de invloedsfeer van laat-middeleeuwse filosofen die de eerste aanzetten hebben gegeven om via een theologisch determinisme de Ware christelijke godsdienst te reduceren tot een zeker ongedefinieerd deïsme. De godsdienstoorlogen van de 16e en 17e eeuw hebben er nadien toe bijgedragen dat de subjectivistische godsbeleving via schrijvers als Descartes (heeft met cogito ergo sum de menselijke belevingswereld "vastgezet" in een ondoorbreekbaar denken), Spinoza (was een pantheïst), Leibniz (die met zijn monadenleer de eerste evolutionist is geworden), Locke, Hume, Hobbes, Wolff bij Emanuel Kant terecht zijn gekomen. Kant heeft de vraag "Wat is de mens?" pogen te beantwoorden met de volgende vragen die de rationalistisch en empirisch filosofische en theologische theorieën van de 16e t/m 18e eeuw samenvatten: "Wat kan ik kennen?", "Wat moet ik doen?", "Wat mag ik hopen?" Deze syllogie is vanuit realistisch oogpunt onhoudbaar omdat een algemene vraag nooit kan verwoorden wat uit particuliere vragen valt af te leiden. Bovendien moet een syllogie betrekking hebben op stellingen en niet op vragen. Na Kant komen Hegel, Husserl, Fighte, Sartre, Heidegger en anderen die het al gereduceerde deïsme over laten gaan in een atheïsme.

Terugkomend op de syllogie van Luther met zijn "Credo ergo justificatus" valt te zien dat ook hier geld weer dat Luther deze redenering niet op particuliere gronden mag stellen maar slechts met metafysische algemeenheden. Het is juist de metafysica die onderandere Luther en Calvijn overboord gooien waar Aristoteles en St Thomas van Aquino hun realistische godsbewijzen uit samengesteld hebben.

Wat betekent deze uiteenzetting voor onze discussie, beste Reint? Wij kunnen geen discussie over theologische vraagstukken voeren op het moment dat onze filosofische basis niet de zelfde is. Ik probeer te spreken zoals ik van God door de Kerk leer hoe God zich laat kennen voor zover het mij door de goddelijke genade gegeven is kennis van God te hebben. Jij daarentegen spreekt vanuit jezelf voor zover jij God ervaart in je waarneming (empirisch) en voor zover jou iets logisch lijkt (rationeel).

Realistisch gezien wendt iedere christengelovige die niet met de 3 vincula (= evidente banden van geloofseenheid) in eenheid met de Kerk leeft, zich tot een religieuze instantie: hij (m/v) laat zich door een voorganger vertellen HOE hij moet geloven en HOE hij niet moet geloven. De Kerk leert WAT er te geloven is en wat niet te geloven is en laat de vraag HOE en OF een persoon gelooft wat er te geloven is, onbeantwoord omdat het geven van dit antwoord niet aan de Kerk toekomt.

Dan klopt ook jouw redenering dat je gelooft in de god van de bijbel niet. Want wat is de bijbel? Het gedocumenteerde Woord van God. Door God alleen maar te zoeken binnen de afbakening van dit document, zul je slechts God weten te vinden die jou voorhoudt hoe je Hem kunt vinden. Feitelijk zeg je dus dat met de "God van de bijbel" die je vereert, je een methodologie vereert. En met die verering van een methodologie hang je niet het christendom aan, maar een bijbeldom. De Heilige Schrift moet voor ons juist een uitdagend element zijn om aan de gang te gaan om de ware God te leren kennen. De Heilige Schrift vraagt is dus niet bedoeld om erin te blijven hangen wat met het Sola Scriptura principe wel gebeurt. Deed Jezus tijdens de bergrede (vgl Math 5) namelijk niet precies het zelfde? De Schrift en de Wet zijn er ten dienste van de mensen, de mensen zijn niet ten dienste voor de Schrift en Wet. Want, is Jezus niet juist geëxecuteerd om ons te bevrijden van de slavernij van de Wet? Waarom wordt er met het Sola Scriptura principe weer een slavernij aan de mensen opgelegd en de mensen de vrije wil van de geloofsact ontnomen? Zijn wij nou kind van God of toch slaaf van God?

Een zeer confronterende kerkvraag die wij allen, mezelf incluis, iedere dag mogen stellen en proberen te beantwoorden is deze: "Geloof ik wat IK wil geloven of geloof ik wat er te geloven is?" en afgeleid hiervan mag je je afvragen: "Geloof ik dat wat ik geloof omdat iemand mij dat voorhoudt, of geloof ik dat wat ik geloof omdat God in al Zijn glorie zich laat kennen dóór mijn geloof?"

Laat ik dit citaat van St Thomas van Aquino als bemoediging meegeven: "Dat wat de zinnen niet vermogen worde door het geloof gekend."

Tot slot, beste Reint, wil ik benadrukken dat ik weldegelijk overtuigd ben van jouw authentiek geloof in de ware God, anders had je deze discussie namelijk niet gevoerd!

woensdag, 11 juni 2008 - 10:18
Reactie van Reint

Jezus zegt, geloof als een kind. Waarschijnlijk heeft Hij geen rekening geouden met de met de complexiteit van de door jou beschreven kerk ;)...Rudy, hoe ga je dit allemaal uitleggen aan ioemand die God, niet kent, noch Jezus? Wat zijn jouw eerste woorden?

"Dan vraag ik van jou onderbouwing van jouw visie en vraag ik ook met welke van God gegeven authoriteit jij jouw visie bekrachtigd."

Mijn visie is inderdaad gebaseerd om mijn interpretatie van de bijbel. God geeft zelf aan dat een ieder zijn evanglie kan begrijpen. Mijn emperisch en rationeel vermogen schiet hier wel in te kort...vandaar dat ik blij ben dat God zijn geest heeft gestuurd om ons te leiden. Ja, ik ben afhankelijk van Hem...scary of niet?

Jij gelooft dat de bijbel niet genoeg is om te geloven, echter de kerk ook van belang is. Vertel dat maar aan de zendeling die de bush bush in gaat om onbekende stammen te vertellen van Jezus. "U zult redding vinden in het offer van Jezus....echterr..Jezus is niet genoeg! Zijn offer is niet genoeg...we moeten ook de leer van de kerk volgen.." Kom op zeg, over dwaalleer gesproken.

Nee inderdaad Rudy, we zullen het niet eens worden. Alleen wordt ik wel moedeloos van jouw waterval aan woorden die mijn 'emperisch en rationeel geloofje' bagataliseren.Verbaal probeer jij mij als schavot uit jullie katholieke kerk te gooien, omdat ik naast Jezus ook niet genoeg lof uitspreek over een instantie dat uit mensen bestaat.

Ik geloof in het belang van de kerk, de kracht ervan en haar functie als huis van de heer. Tevens de vreugde en bemoediging die je kunt vinden in het samenzijn met broers en zussen. Echter, ik geloof niet in jouw moeilijk geformuleerde procedure van geloven.. Daar kom ik echt niet mee weg!

"Geloof ik dat wat ik geloof omdat iemand mij dat voorhoudt, of geloof ik dat wat ik geloof omdat God in al Zijn glorie zich laat kennen dóór mijn geloof?"

Wat denk je nu zelf? Jij probeert mij te overtuigen van jouw visie...maar goed dat ik me daar niet door laat leiden, maar dat God zelf zich laat kennen door mijn 'simpele, kinderlijke' geloof.

En dat jij Luther en Calvijn als dwaalleraren beschouwt vind ik ronduit belachelijk. Wie geeft jou 'het 'goddelijke vermogen' om dat te doen? Persoonlijk ben ik blij met hen, ondanks hun waarschijnlijk menselijke imperfecties.. Ik ben blij dat ik rechtstreeks tot God mag bidden en uit zijn woord mag leren zonder afhankelijk te zijn van een complexe en zelfvoorzienende instantie als de door jouw beschreven kerk.

Marcus 7:

1 Ook de farizeeën en enkele van de schriftgeleerden die uit Jeruzalem waren gekomen, hielden zich in zijn nabijheid op. 2 En toen ze zagen dat sommige leerlingen brood aten met onreine handen, dat wil zeggen, met ongewassen handen 3 (de farizeeën en alle andere Joden eten namelijk pas als ze hun handen gewassen hebben, omdat ze zich aan de traditie van hun voorouders houden, 4 en als ze van de markt komen, eten ze pas als ze zich helemaal gewassen hebben, en er zijn nog allerlei andere tradities waaraan ze zich houden, zoals het schoonspoelen van bekers en kruiken en ketels (7:4) ketels – Andere handschriften lezen: ‘ketels en bedden’.), 5 toen vroegen de farizeeën en de schriftgeleerden hem: ‘Waarom houden uw leerlingen zich niet aan de tradities van onze voorouders en eten ze hun brood met onreine handen?’ 6 Maar hij antwoordde: ‘Wat is de profetie van Jesaja toch toepasselijk op huichelaars als u! Er staat immers geschreven:
“Dit volk eert mij met de lippen,
maar hun hart is ver van mij;
7 tevergeefs vereren ze mij,
want ze onderwijzen hun eigen leer, voorschriften van mensen.”
8 De geboden van God geeft u op, maar aan tradities van mensen houdt u vast.’

Kol 2:

Wees op uw hoede en laat u niet meeslepen door holle en misleidende theorieën die op menselijke tradities zijn gebaseerd en zich richten op de machten van de wereld en niet op Christus.

Dit zegt mij genoeg..


woensdag, 11 juni 2008 - 15:22
Reactie van Rudy Kinds

Citaat van Reint: "Mijn visie is inderdaad gebaseerd om mijn interpretatie van de bijbel."

Zolang we geen gemeenschappelijk objectieve houvast hebben maar blijven steken in subjectieven, is verdere discussie zinloos.

Wil je kind van God zijn? Goloof dan in Hem zoals Hij zich laat geloven. Dus niet zoals jij denkt dat Hij te geloven is.

Voor de rest heb ik al aangegeven dat mijn standpunten over Luther en Calvijn (die jij weer belachelijk vindt) gebasseerd zijn op gedegen academisch bestuderen van de historie van de filosofische kenleer.

Voor de rest heb ik aangegeven dat ik overtuigd ben van jouw authentiek geloof in de ware God. Mijn vraagtekens stel ik inderdaad bij de gehanteerde methode van beleveing en doorleving van het jou voorgehouden geloof. Dat ik jou de Kerk uitgooi heb ik nooit gezegd, JIJ wilt niet eens welkom zijn; zo veel is wel duidelijk uit jouw bijna hatelijk te noemen toon van reageren. Waarom dan toch? Waarom mag ik jou mijn verhaal niet zeggen? Waar ben je bang voor?

woensdag, 11 juni 2008 - 23:27
Reactie van Reint

Hatelijk? Oef, das niet de bedoeling. Mijn excuses hiervoor.

Ik denk dat het onzinnig is om verder te discusseren. Dat wil ik ook niet. Jij gelooft in het offer van Jezus, ik ook. Jij gelooft dat je gered bent door ZIjn bleod, ik ook. Jij gelooft dat Jezus deel uitmaakt van de drie-eenheid, ik ook. Jij gelooft dat de Heilige Geest in ons woont wanneer wij Hem toelaten, ik ook.

Laten we elkaar dan als broeders de hand schudden en elkaar bemoedigen om zoveel mogelijk mensen deelgenoot te maken van dit geweldige evangelie.

donderdag, 12 juni 2008 - 10:10
Reactie van Reint

Weet je Rudy..

In jouw betoog probeer jij mij te vertellen wie het, het bij het juiste eind heeft en wie niet. Jij vind het belangrijk om alle theorieen te analyseren, te kijken naar de geschiedenis en op basis van de jouw vergaarde gegevens een theorie als de waarheid te hanteren. In jouw geval wordt deze theorie aangehangen door de katholike kerk.

Prima. Op deze manier kun je een stuk kerkgeschiedenis uitleggen aan de no-no en veel mensen vinden dit interessant, boeiend.

Maar weet je Rudy. Waarom ik zo sterk ageer is omdat ik geen puurheid vind in jouw geloof. Geen kinderlijk vertrouwen in de God van de bijbel. Ik kan het helemaal mis hebben, maar ik heb het gevoel dat je zoveel mist van het avontuurlijke van God als je zo bezig bent met de randzaken.

De discipelen waren goed opgeleid door de meester zelf, maar om daadwerkelijk van betekenis te kunnen zijn voor hun naaste moesten ze eerst wachten op de Heilige Geest.

Ik respecteer jou Rudy en bewonder jouw kennis. Maar het doet mij niet anders geloven. Ik geloof niet in mensen, ik stel mijn vertrouwen ook niet in hen. Zo ook niet in de Paus, Maria of de apostel Paulus. Ik vertrouw op God en dus ook in de Heilige Geest die mij leidt. Meer heb ik niet nodig. Echt niet. Het zou mij alleen maar beperken om mij volledig te focussen op Gods wil en hetgeen Hij doet. Al die randzaken zijn secundair. Natuurlijk, vaak helpen deze randzaken mij om God beter te leren kennen of om samen met mijn broers en zussen beter samen te werken als één geheel. Maar deze randzaken zijn niet noddzakelijk voor God om mij te kunnen sturen, vormen en te gerbuiken.

Ik hoop dan ook Rudy dat jij niet je hoop gaat vestigen op de kerk, de mensen, de geschiedenis, of wat dan ook. Want dan zul je vaak genoeg bedrogen uitkomen. Wij moeten enkel onze hoop vestigen op de Heer. Hij zal ons nooit, nooit teleurstellen.

donderdag, 12 juni 2008 - 14:21
Reactie van Rudy Kinds

Excuses aanvaard, beste Reint, daar doe ik niet moeilijk over.

Mag ik alsnog wat vragen stellen over jouw laatste bijdrage? Je ziet in mij: "Geen kinderlijk vertrouwen in de God van de bijbel." verder op zeg je: "Ik geloof niet in mensen, ik stel mijn vertrouwen ook niet in hen. Zo ook niet in de Paus, Maria of de apostel Paulus."

ik laat jou natuurlijk geloven wat en hoe je wilt, begrijp me niet verkeerd. Maar kun jij je voorstellen dat ik niet begrijp dat jij wel een kinderlijk vertrouwen in de god van de bijbel hebt, maar niet in de apostel Paulus die toch redelijk de bijbel gevuld heeft met zijn brieven?

Over de zo genaamde randzaken schrijf je het volgende: "Maar deze randzaken zijn niet noddzakelijk voor God om mij te kunnen sturen, vormen en te gerbuiken." Mijn vraag: hoe wéét jij wat voor God noodzakelijk is om jou te sturen?

Een derde punt: "Wij moeten enkel onze hoop vestigen op de Heer."

Op welke Heer moet ik dan mijn vertrouwen stellen? Blijkbaar op een god van de bijbel, maar de bijbel spreek jij zelf tegen door niet te vertrouwen op Paulus en op Maria die in de bijbel wel met naam en functie genoemd worden. Daarmee is dus de bijbel onbetrouwbaar en kan ik niet vertrouwen op de god van de bijbel.

Vervolgens claim jij dat je weet wat God nodig heeft om jou te besturen.

Door welke "god" laat jij je dan besturen? En waarom zou ik me moeten laten besturen door een "god van de bijbel" die blijkbaar niet te vetrouwen is? In welk geloof moet ik dan puur zijn en is dat geloof zelf dan ook puur?

vrijdag, 13 juni 2008 - 12:18
Reactie van Reint

"Maar kun jij je voorstellen dat ik niet begrijp dat jij wel een kinderlijk vertrouwen in de god van de Bijbel hebt, maar niet in de apostel Paulus die toch redelijk de Bijbel gevuld heeft met zijn brieven?"

Nee Rudy, het gaat niet om Paulus. Het gaat om de God die Paulus heeft geroepen om te getuigen van hem. Ik heb groot respect in een broeder als Paulus en in zijn doen en laten is hij een groot voorbeeld voor mij. Maar alle eer moet gaan naar de God die Paulus heeft geroepen. Paulus zelf zegt dat zijn vlees tot zonde is geneigd en dat hij verre is van volmaakt. Maar net als hij dat deed mogen wij onze vertrouwen stellen op iemand die wél volmaakt is.

"Mijn vraag: hoe wéét jij wat voor God noodzakelijk is om jou te sturen?"

Niet, echter hij heeft geen mensen, of kerk nodig om mij te sturen. God gebruikt het wel, maar is er niet afhankelijk van. Dat zou betekenen dat er grenzen zijn aan macht van God.

"Op welke Heer moet ik dan mijn vertrouwen stellen? Blijkbaar op een god van de Bijbel, maar de Bijbel spreek jij zelf tegen door niet te vertrouwen op Paulus en op Maria die in de Bijbel wel met naam en functie genoemd worden. Daarmee is dus de Bijbel onbetrouwbaar en kan ik niet vertrouwen op de god van de Bijbel."

Jij schetst nu een verkeerd beeld. Ik vertrouw erop dat Paulus en Maria voor God zijn bewogen en gehandeld hebben naar Zijn wil. Ik geloof dus in de God van de Bijbel en de echtheid en goddelijkheid van de woorden die in Zijn woord staan.

"Vervolgens claim jij dat je weet wat God nodig heeft om jou te besturen."

Hier viel je in de herhaling, waarschijnlijk om jouw twijfel aan mijn manier van geloven kracht bij te zetten. Hier ben ik dus al op in gegaan.

Zegen vandaag Rudy!

Groet,
Reint

zaterdag, 14 juni 2008 - 12:07