Als jij je relatie met God op dit moment, een cijfer zou moeten geven, welk cijfer zou dit dan zijn?
Als je hier op wilt reageren dan kan dit bij de post: Stelling week 39
Rob Giesbers

Dinsdag,
26 augustus 2008

Rob Giesbers

De negende dag...

De dag begon behoorlijk vroeg, om een uurtje om zeven namen we een douche en gingen we naar beneden voor het ontbijt. Mark was wat eerder wakker en nam afscheid van Laura, het zusje van Fayad, want ze moest naar school toe. Tegen de middag zijn we weg gegaan bij de ouders van Fayad. We besloten dat het goed was om naar huis te gaan, aangezien we er allebei wel zin in hadden om weer verder te trekken. Nadat we onze adressen, mails en telefoonnummers hadden uitgewisseld namen we van elkaar afscheid...

(Fayad en zijn moeder, twee geweldige mensen (en) die fantastisch voor ons hebben gezorgd)

Fayad zette ons af bij een goede plek om verder te liften naar Nederland. Al vrij snel kregen we daar een lift van een mooie BMW M5. Met een lekker gangetje van 200 km/h kwamen we al snel weer op het punt dat we weer uit moesten stappen. Hij ging naar Maastricht, en dat was niet echt onze richting.

We besloten even een hapje te eten, Fayad had een plastic zak vol met lekkers voor ons klaargemaakt! Nadat we uitgegeten waren besloten we verder te gaan liften. Vijf minuten later kregen we een lift van een snelle auto die met een flinke vaart ons uiteindelijk, met een grootse omweg, toch nog wat verder heeft gebracht. Toen hij ons afzette bij het tankstation hebben we weer wat gegeten en vervolgens waren we weer verder gaan liften. We zaten vlakbij Düsseldorf en Duisberg en moesten naar Nederland natuurlijk.

We werden naar de grens bij Venlo gebracht, door een dikke BMW 530 diesel. Met een top van 240 km/h bracht hij ons vliegensvlug naar de grens bij Venlo. Eenmaal daar aangekomen waren we erg optimistisch geworden. We besloten geen genoegen te nemen met auto’s met daarachter een caravan of vrachtwagenchauffeurs. Met dikke lol stonden we daar aan de kant van de weg. Al dansend maakte we gekke bewegingen en lieten we al onze lift moves zien. Maar goed, dit werkte natuurlijk niet bevorderend voor het liften. Daarom besloten we maar weer even serieus te worden. Desondanks kregen we nog steeds geen lift. Inmiddels waren we anderhalf uur verder en besloten we het even verderop te proberen.

Daar kregen we na dertig minuten een lift van een bestelbus. Bij bracht ons iets achter de stad Nijmegen. Van daaruit kregen we een lift van een blauwe mitsubishi carisma naar Arnhem. En weer een paar minuten later kregen we daar zo een lift van twee aardige mensen die eigenlijk naar Apeldoorn moesten, maar ons uiteindelijk hebben afgezet in Zwolle. Echt fantastisch! Het konden bijna geen christenen zijn, haha. Mark besloot het even te vragen, en het bleken inderdaad mensen te zijn met een passie voor God. Zij gaven ons een lift bij het station aan de zuidkant van Zwolle. We wisten dat mijn vader binnen enkele minuten ons zou komen ophalen, dus we besloten het officieel ons ‘veilige’ lift avontuur af te sluiten met een gebed.

En zo kwam er aan het begin van de avond een eind aan ons avontuur, dat begon in Zwolle. Ons bracht naar Senj, en weer helemaal terug naar Zwolle in negen dagen tijd. Fantastisch…. Gezegend was het hele avontuur. Geen gevaren, en zelfs geen enkele keer dat we ons benauwd voelden door een bepaalde situatie. We zijn beschermt tegen mensen met verkeerde bedoelingen, en kwamen elke keer bij zeer aardige mensen in de auto, echt fantastisch!!!

Dank God, voor zijn grote trouw!!

We willen jullie bedanken voor het lezen van onze reisverslagen

Groetjes,

Mark Boerman en Rob Giesbers

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Zie ookGeen relevante berichten gevonden.
Reacties
Liftend naar Kroatië
Tell-a-friend
Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'identiteit':

Reacties (6)

Reactie van Alwin

Tof verslag jongens! Niets voor mij zo'n reis, maar wel erg leuk om te lezen :-).

Gegroet.

dinsdag, 26 augustus 2008 - 11:24
Reactie van Steven

Leuk zo'n verslag! Volgende keer weer doen!

dinsdag, 26 augustus 2008 - 21:48
Reactie van Bastiaan

Wat ik wel bijzonder vind, wat ik zelf niet altijd, en soms ongewild niet ervaar is dat God je soms lijkt te laten zwemmen, of je het gevoel geeft uit je nest te vallen zonder ondergrond. Bijvoorbeeld als ik het als fictieve situatie in jullie reis plaats,
Als je opeens ergens in het midden of nowhere staat, afgezet door een lifter die je daar om een of andere reden gewoon afzet.
Als je dan in gebed zou gaan, voor een voorbijganger die je daar of veilig wegloodst (Stel dat het een achterbuurt is) of dat je ergens naar een byzondere plek gebracht mag worden, wat ook een wens kan zijn, om eens een plaats te zien die God als groot ziet.
Zelfs in normale zin kan je soms zien of ervaren dat je in je gevoel in een niets zweeft, zonder redelijke houvast. Toch hoe, als jullie die ervaring kennen, houden jullie dan je geloof vast.
Want ook gebed kan dan niet genoeg vertrouwen geven, in de zin dat er direct antwoord of berusting op komt.

Stel dat je op de 5e dag 100 km verder in een klein steegje was afgezet, zonder nare bijbedoelingen, de kans op een verdere lift is vrij klein.
Hoe zou jullie gebed geweest zijn, of Hoe zou je God benaderd of gezien hebben.
Zou je hem de schuld geven, Wordt je erg bang, zeg je tegen God dat er iets erg mis is.
En wat als je daar afgezet ben, nadat je God in gebed had gevraagd of de lift goed mocht zijn, en je behouden thuis wilt brengen.
En dan een laatste vraag,
Wat verwacht je of weet je uit ervaring wat God dan bewerkt die eropvolgende momenten, of periode.

Het is een inzichtelijke vraag naar geloofsleven, Als je/jullie er geen antwoord op weten, dan wil ik wel mijn visie geven:
- Meestal blijf ik gewoon bang, en leg ik mijn angst ook bij God, en meestal komt het inderdaad Goed, al is het niet in een moment en soms ook niet merkbaar met een overgang. Soms zie je het pas achteraf. Soms ook blijf je je afvragen wat en waarom ging het fout. En leed kent vrijwel nooit binnen korte tijd een rechtvaardiging. En je geeft dan God wel de schuld en kan zelfs tussen je zelf en God instaan, al zou God ons dat niet toerekenen omdat we ons best hebben gedaan, maar door een kwade macht worden teruggedrongen.

Met vriendelijke groet,
Bastiaan

woensdag, 27 augustus 2008 - 07:04
Reactie van Hans

Wel of niet bidden, beide 50/50? ;)

Ik las een onderzoek van de John Templeton Foundation. Hoewel het gaat om bidden voor de ander, is de uitkomst wel opmerkelijk:

Intercessory prayer is widely believed to influence recovery from illness, but claims of benefits are not supported by well-controlled clinical trials. Prior studies have not addressed whether prayer itself or knowledge/certainty that prayer is being provided may influence outcome. We evaluated whether (1) receiving intercessory prayer or (2) being certain of receiving intercessory prayer was associated with uncomplicated recovery after coronary artery bypass graft (CABG) surgery. METHODS: Patients at 6 US hospitals were randomly assigned to 1 of 3 groups: 604 received intercessory prayer after being informed that they may or may not receive prayer; 597 did not receive intercessory prayer also after being informed that they may or may not receive prayer; and 601 received intercessory prayer after being informed they would receive prayer. Intercessory prayer was provided for 14 days, starting the night before CABG. The primary outcome was presence of any complication within 30 days of CABG. Secondary outcomes were any major event and mortality. RESULTS: In the 2 groups uncertain about receiving intercessory prayer, complications occurred in 52% (315/604) of patients who received intercessory prayer versus 51% (304/597) of those who did not (relative risk 1.02, 95% CI 0.92-1.15). Complications occurred in 59% (352/601) of patients certain of receiving intercessory prayer compared with the 52% (315/604) of those uncertain of receiving intercessory prayer (relative risk 1.14, 95% CI 1.02-1.28). Major events and 30-day mortality were similar across the 3 groups. CONCLUSIONS: Intercessory prayer itself had no effect on complication-free recovery from CABG, but certainty of receiving intercessory prayer was associated with a higher incidence of complications.

donderdag, 28 augustus 2008 - 22:03
Reactie van Mark

Hey Hans,

Geloof je in het onderzoek? En wat zegt het jou dan persoonlijk? Ik ben wel benieuwd wat het jou verteld en wat je er vervolgens mee doet.
Ik persoonlijk heb het niet zo op deze grote onderzoeken die suggereren dat iets of iemand het niet goed doet. Net als dat ik ook niet echt ben om net als een onderzoek, helemaal in een leider te geloven.

Maar ik ben benieuwd Hans.

Groeten, Mark

maandag, 1 september 2008 - 22:35
Reactie van Mark

Hey Bastiaan,

Ik zou graag op je vragen antwoord willen geven. Het zijn vragen die lastig zijn, maar daarom niet aan de kant geschoven moeten worden.

Ik geloof allereerst in dat alles wat in de Bijbel staat waar is. Dat het er soms wel anders uitziet wil niet afbreuk doen aan dit feit. Ik ben namelijk van mening dat wij als mensen niet te vergelijken zijn met God. Hoe Hij dus soms dingen ziet, zouden wij denk ik nooit zo kunnen zien. Hij weet bijvoorbeeld altijd wat de beste keuze is, links of rechts.

Om dit te betrekken op je vragen. Natuurlijk zou ik mij sterk afvragen of God ons gebed wel heeft gehoord als we in een steeg belanden. Natuurlijk zou ik hem heel makkelijk de schuld kunnen geven, maar wie ben ik?

Ik denk dat het sterk afhangt van hoe jouw relatie met God is. Ik moet wel zeggen dat ik God nog vaak niet snap en daarom soms erg boos kan zijn op God. Maar uiteindelijk moet deze emotie niet mijn relatie met God gaan bepalen maar de uiteindelijke overtuiging dat Hij het beste met ons voorheeft, toch?
Ik hoop dat ik zo een beetje je vragen heb beantwoord.

Groeten, Mark

maandag, 1 september 2008 - 22:47