Reacties (17)
Reactie van Chantal
2 Kor 6,14
Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis?
naar mijn mening gaat dit (ook) over het huwelijk! ;-)
vrijdag, 19 december 2008 - 07:07
Reactie van Mark
Hey, thx.
Dit was 1 van die teksten die ik niet kon vinden.
:)
zaterdag, 20 december 2008 - 11:21
Reactie van Karin
Ik ben het met je eens. Wat mij zo gaaf lijkt aan een relatie met een jongen die in Jezus gelooft is dat je samen kunt groeien in het geloof. Samen delen en samen groeien, dit lijkt me erg gaaf en dat is voor mij de reden waarom ik niet met een ongelovige jongen een relatie zou willen beginnen.
zaterdag, 20 december 2008 - 14:27
Reactie van Mark w
Klopt, 2 vuurtjes maken een groter vuurtje.
Maar misschien ook niet...
Want je heb minder tijd voor God. Want je moet tijd voor elkaar maken.
(1 Kor. 7;29-40)
zaterdag, 20 december 2008 - 18:53
Reactie van Getuige
Beste Mark,
In jouw laatste bijdrage zeg je feitelijk dat jouw ouders geen tijd genoeg voor God hebben; immers, jij bent toch een kind uit een wettig huwelijk mag ik hopen. De mens is juist pas compleet op het moment dat de mens als man en vrouw een eenheid vormen zoals de Heilige Drieëenheid óók een eenheid vormt. de tijd die een man en een vrouw voor elkaar maken en in de verkeringstijd een jongen en een meisje, is op de eerste plaats door God gegeven. Hij nodigt jullie uit Hem samen dankbaar te zijn voor de tijd die jullie samen gegeven wordt. Beiden zijn jullie uitgenodigd om voor elkaar het beeld van God te zijn.
Derhalve zijn relaties tussen een gelovige en een ongelovige een vaak voorkomend verschijnsel. Wat mij dan zorgen baart is dat de geloofsbeleving van de gelovige helft, vaak zo marginaal klein is, dat deze per direct overboord gezet wordt. Feitelijk is dit dan een relatie tussen twee ongelovigen. Echter, daar waar de gelovige partner oprecht in zijn of haar geloofsbeleving en -praktijk is, leert de ervaring dat er bij de ongelovige partner een groeiproces gaat ontstaan naar God toe of minstens een acceptatieproces van de geloofsbeleving van de partner. Talloze verhalen ken ik op deze manier.
Het lijkt mij onterecht om een "ongelovige" partner per definitie uit te sluiten. Want, ontnemen wij God zo dan niet de mogelijkheid om een mens persoonlijk te roepen tot een leven in, met en door Hem? Ontnemen wij onszelf dan niet de mogelijkheid een instrument in Gods handen te zijn?
zondag, 21 december 2008 - 12:31
Reactie van Mark W
Ik zei niet dat mijn ouders niet genoeg tijd hebben oor God, ik zei dat ze minder tijd hebben voor God, dan als ze vrijgezel waren gebleven. Nogmaals: Ik zeg dus niet dat dit fout is.
Ik sluit een relatie tussen een gelovige en een ongelovige niet uit, helemaal niet. Dat laat ik juist in het midden.
Voor de rest ben ik het met je eens :)
Heb jij een relatie, getuige? Zo niet, heb je een voorkeur qua gelovig of niet? Of maakt dat jou niet uit?
Mark
zondag, 21 december 2008 - 13:39
Reactie van Hans
Zelf bedacht ik me dat ik best veel mensen ken die een relatie hebben, maar niet precies hetzelfde geloof of kerk.
Nader bekeken lijkt dat vaak meer kerkelijk en niet-kerkelijk te zijn. Opvallend vaak ook is er vaak 1 'partij' die zich aanpast aan de ander. Dus van kerk veranderd, of juist minder of niet meer naar de kerk gaat.
Ik denk dat het wel kan, maar dat je als partners zeker wel 'geestelijk' op 1 lijn moet zitten. Andere gedachten en overtuigingen m.b.t. het geloof is dan best mogelijk, maar ik kan me voorstellen dat het een obstakel kan vormen tussen jou en je partner.
Als ik naar mijn eigen ouders kijk, dan is de één wel en de ander niet kerkelijk opgevoed. Maar welbeschouwd maakt in het hedendaagse niet kerkelijke leven dat geen verschil in wat en hoe (sterk) je gelooft naar mijn idee.
maandag, 22 december 2008 - 23:33
Reactie van Getuige
Nee, ik heb geen relatie, iets waar ik soms stevig van baal en soms het voordeel van ervaar. Ik kan natuurlijk het ideaal beeld schetsen waaraan mijn partner zou moeten voldoen - en dat heb ik proberen na te streven - maar zo'n partner is domweg niet te vinden. Ik heb het in de handen van God gelegd en laat Hem de persoon op mijn weg komen die Hij voorzien heeft op de tijd dat ik geschikt ben deze persoon te ontmoeten....
Voldoende antwoord zo?
dinsdag, 23 december 2008 - 00:37
Reactie van Mark W
ja, voldoende antwoord. Thx, getuige. Gaaf dat je het bij God hebt neer gelegd.
Hey Hans, wat bedoel je precies met 'geestelijk' op één lijn zitten?
Mark
dinsdag, 23 december 2008 - 22:06
Reactie van Hans
@ Mark: grofweg denk ik dat een koppel waarbij de één streng gelovig en de ander ongelovig is weinig kans van slagen zal hebben. Wanneer je beide qua levensinstelling en overtuiging dezelfde houding bent toegedaan, dan maakt het in principe niet uit volgens mij van waaruit je dat verklaart.
Als je van elkaar houdt en elkaar als een soort zielsverwanten ziet, dan is het in het geheel niet moeilijk om elkaar in de inhoud van het geloofsleven vrij te laten.
Concreet: ik ken mensen die een relatie hebben, waarvan de één wel naar de kerk gaat en de ander niet. Dat stukje delen zij dus blijkbaar niet. Zoals er wel meer dingen zijn in karakter, houding of leefstijl die zij ongetwijfeld niet met elkaar zullen delen.
Enkel als je dat stukje wat de ander niet kan delen als onoverkomenlijk of onmisbaar in jouw leven én dat van je partner ziet, dan is het een enorme hindernis in je relatie.
Snap je een beetje mijn denkwijze? :)
woensdag, 24 december 2008 - 17:21
Reactie van Gelovige vrouw
Ikzelf ben gehuwd met een ongelovige. Geloof me het is zeker en vast niet gemakkelijk vooral wanneer er kinderen bijkomen want hoe ga je die opvoeden, met welke geloofsovertuiging... Mijn partner zou bv absoluut niet willen dat ik mijn kinderen meeneem naar de kerk (zelfs heeft hij liever dat ook ik niet naar de kerk ga en gezien ik een goeie vrouw voor hem wil zijn doe ik dat dan ook...). Mijn geloofs ervaar ik gewoon door dagelijks in de Bijbel te lezen en hopelijk zal ik van mijn partner naar de toekomst toe een kinderbijbel mogen kopen om verhaaltjes voor te lezen voor onze kinderen opdat ook zij iets zouden meekrijgen van het geloof.
Denk er dus nog maar eens goed over na vooralleer een relatie te starten met een ongelovige.
In mijn geval heb ik ons huwelijk in Gods handen gelegd en verlang van God dat Hij onze problemen zal oplossen en indien er geen oplossing komt dat Hij dan zelf zou ingrijpen want ik zou het echt vreselijk vinden moest ik mijn kinderen niets over het geloof kunnen meegeven.
Mag ik alvast ook aan jullie gebed vragen voor mijn probleem. Dank u wel !
dinsdag, 17 februari 2009 - 20:00
Reactie van Manon
mijn vriend is niet gelovig. hij is wel gelovig opgevoed maar heeft het laten gaan. Aan het begin van onze relatie heb ik tegen hem gezegd, als je met mij verder wil hou er dan rekening mee dat ik gelovig ben en dat ga ik niet veranderen. Met andere woorden als je mij wil, krijg je God erbij, zoniet dan kunnen we maar beter niks beginnen. Hier schrok hij ook van want dat verwacht je niet. Hij heeft het geaccepteerd. Ging in het begin nooit mee op zondag naar de kerk, maar langzaam maar zeker gaat hij nu vaker mee. De grootste stap voor hem was dat ik zondag als rustdag zie, ik ga niet winkelen, of uit eten. Hij moest hier erg aan wennen, maar nu ziet hij ook in dat een flinke strand wandeling ook goede tijdsbesteding is. Langzaam maar zeker gaat hij nu mijn zondag overnemen.
Ik vindt dat het een stukje respect naar elkaar toe is. Hij accepteerd mij en ik hem.
Ik heb ook aan God gevraagd of hij mij wilde helpen dit op de juiste manier te doen. En ik geloof dat er binnen onze relatie rust is. We gaan namenlijk in mei 2010 trouwen. Na vele gesprekken samen en met de kerk, trouwen wij voor de kerk, waarin hij beleid mij te steunen en nooit te belemmeren binnen het geloof, hoe gaaf kan het zijn!!!!
woensdag, 18 februari 2009 - 16:03
Reactie van Mark W
Gefeliciteerd! Gaaf dat jullie wederzijds respect voor elkaar hebben en goed dat je helder bent geweest in je standpunten. Het zou erg jammer zijn dat je je geloof zou verliezen.
Had je trouwens voordat je je vriend vond in je hoofd dat je zou gaan trouwen met een christen?
God's zegen in je huwelijk,
Mark
woensdag, 18 februari 2009 - 16:33
Reactie van Manon
dankje wel
Om je vraag te beantwoorden, nee bewust niet in mijn hoofd, maar onbewust wel. Christelijke vrienden enz. Maken 1 kring waar je vaak in bent. Ik had er ook niet opgerekend. Ik moet wel eerlijk toegeven dat het niet altijd gemakkelijk is. Soms zit je net even op een ander niveau. Maar daarvoor heb je vrienden en de kerk die je in die tijden kunnen helpen. zo blijft mijn geloof overtuigt en kan ik er over praat. Met mijn vriend soms op een ander niveau dan mensen uit de kerk, maar het is er en dat vindt ik het belangrijkste.
groet Manon
vrijdag, 20 februari 2009 - 15:17
Reactie van Mark W
Oké, wel anders dus, bedankt voor je reactie :)
Mark
vrijdag, 20 februari 2009 - 21:56
Reactie van Ethel
hallo,
mijn naam is ethel een surinaamse vrouw en ik heb vijf jaren in nederland gewoon en vanwege omstandigheden weer in mijn geboorte land.ik ben nu een gelovige vrouw in de here en ben er blij om dat de heer mij ook heeft geroepen hem te dienen.ik ging voor mijn bekering al om met een man die de heer niet dient nog kent.hij is wel een man goed van wandel en is keurig opgevoedt.ik heb nu wer kontakt met hem,want dat kontakt was een jaar of twee verbroken en nu hebben wij weer kontakt en ik ben een kind van gog geworden,want ieder die gods kind is in wie wij roepen abba vadre,want de heer heeft ook aan mij zijn trooster gestuurd zijn heilige geest dus en sinsd het afgelopen jaar hoorde ik een stem mij zeggen bid voor uw man en ik was er in eerste instantie ertegen en ik deed het maar niet en na een tijdje hoorde ik het weer en vroeg ook aan de heer en dan weer en toen begon ik wel te bidden en ik heb toch nog mijn twijfels omtrent hem.ik wou weten als de heer het goed vind dat ik met hem om mag gaan,want hij gelooft niet en bezoekt ook geen gemeente en ik weet wel wat de heer zegt over gelovigen en ongelovigen.ik ben niet getrouwd en hij ook niet.ik wil nog heel veel vragen,maar laat het maar hierbij.mijn eigenlijk vraag is.kan het ook van de heer komen,als hij welgevalle heeft in een man die hem niet dient,maar wel een goede handel en wandel heeft in gods ogen,omdat god het hart kent van ieder mens en geen schepsel is voor hem verborgen.
die ongelovige man zegt verder ook dat hij geen kerk nodig heeft om te geloven en hij gelooft in zijn eigen ding en ik weet niet waar in hij gelooft.
groetjes ethel
zaterdag, 7 maart 2009 - 18:37
Reactie van Mark W
Hey Ethel,
Bedankt voor je reactie, ik snap je verhaal. Ik heb alleen je vraag niet goed begrepen. Wat is je vraag? Wat kan van de Heer komen?
Groetjes,
Mark W
zondag, 8 maart 2009 - 15:53
Tags: 
Tell-a-friend
