Zoals je wel merkt aan mij de laatste tijd, is dat ik veel deel over waar ik mee bezig ben in mijn zoektocht. Ik wil jullie meenemen met iets waar ik mijzelf zo erg in ben tegengekomen. Waar ik grote fouten heb gemaakt, en waar ik het nog vaak niet goed doe.
Het is de mens eigen om zoveel mogelijk zekerheid om zich heen te hebben. Een vaste baan, dus een vast inkomen, vaste goede vrienden waar we van op aan kunnen, maar ook doen we vaak boodschappen voor een week zodat we daarbij ook weer zeker zijn dat we alles hebben voor de komende tijd.
De mens is daarbij ook geneigd om oplossingen te gaan zoeken als deze zekerheden ontbreken. De één heeft het meer dan de ander, maar de mens houdt ervan om de controle te hebben over de dingen die om hem heen gebeuren. Ik denk dat het grootste gevaar voor jouw controle, een ander mens is.
Ik merkte de laatste tijd dat ik zekerheden voor mijzelf zocht, zonder dat ik dat besefte, namelijk in mijn gedachtes. Ik zorgde dat mijn puzzel compleet was, en vulde daarbij soms dingen voor andere mensen in, om maar de controle te houden. Daardoor klopte mijn puzzel heel vaak van geen kant, omdat ik veel niet zeker wist, maar ze wel had ingevuld als de waarheid. Daardoor werd ook mijn beeld van andere mensen negatief beïnvloed.
Ik wil hier in gaan veranderen en daarbij kwam kijken dat het begon met te zeggen dat ik het dus zovaak verkeerd heb. Daarna een strijd om hierin de negatieve gedachtes buiten de deur te houden. En als het meest moeilijke, vragen aan mensen of mijn conclusies die ik van hen heb getrokken kloppen. Vervolgens zo vaak op je gezicht gaan, omdat je het dus zo vaak blijkt fout te hebben. En waarom dat laatste? Omdat ik de harde feiten onder ogen moest gaan zien, anders zou het nooit leiden tot een verandering!
Mijn vraag aan jou: Zijn er volgens jou situaties waarin je wel voor de ander mag denken?
Groeten, mark
Tags: 
Tell-a-friend
