Gebedsbroeders

Het is oktober 2006 en zit in de trein naar Amsterdam Zuid. Vlak voor het station komt de trein in no-time tot stilstand. Nog geen twee minuten later klinkt er door de intercom dat de trein niet verder zal rijden in verband met een zojuist gepleegde zelfmoord. Vloekend beginnen de mensen in de coupe, waar ik zit, met elkaar te praten. Twee mannen zijn woest en pakken hun mobiele telefoon om de baas te bellen dat ze later op het werk komen in verband met een idioot die in hun tijd voor de trein springt. ‘’Had hij niet gewoon van een flat kunnen springen’’ zei een andere man.

Gek genoeg merkte ik bij mijzelf ook een enorme woede opkomen. Niet omdat ik te laat kwam voor mijn college, maar wel om het feit dat de mensen zo onbewogen met elkaar zijn en direct aan hun eigen agenda denken.
Aan de ene kant snap ik de reactie wel van al die mensen, maar aan de andere kant werd ik bepaald bij die man die onder de trein lag. Waarom lag hij daar? Wat is er in zijn leven gebeurd, waardoor hij tot deze actie kwam?

Ik raak vaak bewogen met gebroken mensen. Mensen die het leven niet meer zien zitten in een maatschappij die veel van ze vraagt en waarin ze zich eenzaam voelen. In het bijbelboek Johannes staat het verhaal van een Samaritaanse vrouw die bij de waterput komt. Een vrouw die gebroken door het leven gaat en verschillende mannen heeft gehad. Uitgerekend Jezus, die Joods was, sprak de vrouw aan. Dit was erg ongebruikelijk. Jezus begon te spreken over het Levende Water. Water dat de dorst lest voor altijd. Veel mensen in deze maatschappij zijn hongerig en dorstig. Ze ervaren als het ware een leegte in hun hart. De mensen willen deze leegte vullen door op zoek te gaan naar vervulling. Bijvoorbeeld door alcohol, drugs, prostitutie, geld etc. Als dit niet lukt plegen helaas veel mensen zelfmoord.

Van de week stond in de krant dat er 94.000 mensen in Nederland afgelopen jaar geprobeerd hebben om zelfmoord te plegen. Dit zijn schokkende getallen. Als christen kun je er op het eerste gezicht heel weinig mee, maar dit is in mijn ogen niet helemaal waar. Juist wij hebben de verantwoordelijkheid om ten goede bekend te staan bij de mensen om ons heen. (Handelingen) Wij kunnen mensen Levend Water bieden. Wij mogen in liefde aan andere mensen laten zien dat wij een liefhebbende Vader kennen die bewogen met ons is en van ons houdt. Hij kan onze grote leegtes opvullen. Ik zeg speciaal dat Hij ook onze leegtes kan opvullen, want maar al te vaak lopen ook christenen rond met de gedachte dat ze niet waardevol zijn en helemaal niets kunnen ook wij ervaren vaak leegte in ons hart. Als ik zelf leegte voel en dus dorstig ben naar vervulling, dan denk ik aan Jezus die vol bewogenheid is met de mensen om Hem heen. Hij is er altijd en Hij wil opnieuw in ons leven komen en ons perspectief voor de toekomst bieden. Wij moeten er op onze beurt zijn voor de gebroken mensen, zoals ook in andere blogs is te lezen.

Toen ik tien minuten later de trein uitstapte en het lijk zag liggen voelde ik niet alleen bewogenheid met deze persoon, maar ook met de mensen uit de trein? Hoe leeg zijn zij? Ze vullen deze leegte misschien op met een volle agenda. Ik heb ook een volle agenda, maar probeer niet vanuit mijn agenda te leven, maar vanuit God die van mij houdt en om mij geeft.

Misschien is het goed om je af te vragen wat jij kunt betekenen voor anderen en misschien kun je bij jezelf eens nagaan of je ook bewogen bent met mensen om je heen. In ieder geval veel zegen en succes!

Bastiaan Verweij