Zijn we echt bewust van wat we doen en zeggen? Hoe gaan we met onze vrienden om? Hoe gaan we met God om? Zien we hem als een Sinterklaas die we bij wijze één keer per jaar spreken als we wat nodig hebben...? Hoe gaan we met school om? Stellen we ons huiswerk uit tot het laatst en hangen we vervolgens de hele dag achter msn of youtube, en gooien we er met de pet na? Vervolgens bidden we of God ons wil helpen om die moeilijke toets te halen, terwijl je eigenlijk heel goed weet dat je eigenlijk er niks voor/aan gedaan hebt.
Blijf jij in vaste patronen haken in je dagelijks leven? Voel jij je futloos/waardeloos? Wat dacht je van bewust leven?
Gister sprak ik er nog met een vriend over. We gaan komende dagen elkaar opbellen en elkaar “checken”. Stop met alles voor je uit te schuiven, stop het “bulldozer effect”, ook in je relatie met God, stel niet elke keer je tijd met God uit. Stilstand is achteruit gang, en de tijd die je nu verliest valt niet meer in te halen.
Natuurlijk mag je relaxen en is een dagje hangen, maar als je merkt dat het patroon van hang gedrag en zinloze msn’en en spelletjes spelen de overhand krijgt, stop er dan mee.
Komende dagen hoop ik echt samen met die vriend die discipline te nemen en elkaar hierin te helpen. Ik weet zeker dat God mijn coach is, en tegelijkertijd hierin ook mijn supporter. Dit komt misschien wat erg radicaal over.
Maar het zij zo…