Dit vind ik het moeilijkste aan mijn christen-zijn:
Als je wilt reageren op deze stelling dan kan dit bij het berichtje met de naam: Stelling week 23/24
Rob Giesbers

Woensdag,
15 oktober 2008

Rob Giesbers

Ik zal niet de eerste zijn die een relatie tussen twee mensen vergelijkt met de relatie die we hebben met onze hemelse Vader. Ik vergeleek altijd de vergevingsgezindheid van menselijke relaties met de relatie die ik heb met God. Maar iets meer dan een half jaar geleden besefte ik pas echt, dat dit een slecht voorbeeld is en dat het niet in een goede verhouding staat met hoeveel God van ons houdt. Wanneer we een goede vriend een mep verkopen, dan vertelt ons  geweten dat dit niet door de beugel kan. We hebben gewetenswroeging en bieden na enkele seconden onze excuses aan en worden (meestal) vergeven.

Maar wat als we dertig minuten later weer onze vriend een klap geven, en weer onze excuses aanbieden, en daarna weer, weer en weer?? Op een gegeven moment zul je niet meer geloofwaardig overkomen en zullen je excuses niet meer worden aanvaard. Er ontstaan vanuit je vriend’s kant irritaties, frustraties en wrok. Maar heel begrijpelijk nietwaar? Waarom zou je vriend je immers vergeven, als je hem toch telkens opnieuw, opnieuw en opnieuw belazert?

Misschien voel je hem al aankomen, maar God blijft van je houden ondanks dat je onophoudend Hem voor je gevoel ‘belazert’. Je belooft iedere keer ‘ermee’ te stoppen, en telkens houd je jezelf weer voor de gek. Voordurend vraag je God om vergeving en probeer je jezelf te verbeteren. Maar telkens slaag je er weer niet in om staande te blijven. Weet je, God ziet je strompelen, Hij ziet je telkens vallen en weer opstaan. En het opmerkelijke is dat Hij je niet afwijst, hoe vaak je ook de fout ingaat, God blijft zielsveel van je houden.

Telkens als ik mijn lot overdenk, ben ik diep terneergeslagen. Toch geef ik de hoop niet op, want hieraan houd ik vast: Genadig is de HEER”..” Zijn ontferming kent geen grenzen.  Klaagliederen 3:20-22

Op het moment dat jij nog somber je misstap overpeinsde, keek God al als een liefdevolle vader naar je en sloeg een arm om je heen. Hij heeft je allang vergeven!

Je hoeft niet eerst een paar uur te wachten voordat je God mag vragen om vergeving. Je hoeft niet te eerst een dag in de put te zitten, een baaldag te hebben en jezelf voor mislukkeling uit te schelden. Ja, voor je gevoel ben je soms een mislukkeling en ben je niet meer geloofwaardig als je na enkele seconden alweer God vraagt om vergeving. Maar dit is echt onzin, God verlangt naar jouw aanwezigheid. Schroom dus niet om je weer te verzoenen met Hem!

Zoek de HEER en leef. Amos 5:6

Onderstaande posts sluiten aan op deze post;

Ik ben een mislukkeling

Zijn ontferming kent geen grenzen

God heeft niets aan perfecte christenen!

Zegen, Rob

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'vriendschap':

Reacties (3)

Reactie van Anoniem

Thanks,dit stukje heeft me echt even weer bemoedigd!

Groetjezz

woensdag, 15 oktober 2008 - 19:39
Reactie van Evan

Quote: "Voordurend vraag je God om vergeving en probeer je jezelf te verbeteren. Maar telkens slaag je er weer niet in om staande te blijven."

Mooie onderwerp word hier aangesneden. Als je relatie hebt met Jezus dan sta je er samen voor... en dan gaat het zo: Pap ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan, help me.

donderdag, 16 oktober 2008 - 19:01
Reactie van Fffbbb

In de roos! Bedankt!:)

vrijdag, 17 oktober 2008 - 01:41